تعریف

یک نوع دسته‌بندی کلی برای کیف‌پول‌ها یا کوین‌ها براساس مدت زمانی نگهداری آنهاست. در واقع بر این اساس ما می‌توانیم فعالین کلی بازار را به دو گروه بلندمدت و کوتاه‌مدت تقسیم کنیم. با بررسی داده‌های آنچین یعنی تراکنش‌ها و رفتار کیف پول‌ها به این نتیجه می‌رسیم که هر چه مدت زمان نگهداری از کوین‌ها بیشتر باشد احتمال فروش کوین‌ها کاهش می‌یابد.

تیم تحلیل گلسنود طی تحقیقاتی که انجام داده است، تراکنش‌های کیف پول‌های مختلف را مورد بررسی قرار دادند، به این نتیجه دست یافتند که مدت زمانی که طول می‌کشد تا احتمال فروش کوین‌ها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کند حداقل ۱۵۵ روز است.  به بیان ساده‌تر احتمال فروش کوین‌هایی که از زمان خرید آنها حداقل ۱۵۵ روز گذشته باشد به مقدار قابل توجهی کم می‌شود.

مالک کیف پول‌هایی که بیش از این مدت از کوین های خود نگهداری می کنند احتمالا به شناخت نسبی از بازار رسیده‌اند و با نوسان‌های معمول بازار اقدام به فروش نمی‌کنند و  اصطلاحاً به هولدر تبدیل می‌شوند. البته نباید خیلی دقیق و حساس نسبت به این مدت زمان یعنی ۱۵۵ روز واکنش نشان داد و باید آن را به صورت محدوده‌ی زمانی حول این عدد در نظر گرفت.

 جمع‌بندی

با توجه به مدت زمانی نگهداری کوین‌ها می‌توانیم رفتار فعالین را به دو دسته کلی تقسیم کنیم:

• LONG-TERM HOLDER

این کیف پول‌ها بعد از خرید (آخرین تراکنش) حداقل به مدت ۱۵۵ روز کوین خریداری شده را نگهداری می‌کنند.

• SHORT-TERM HOLDER

این کیف پول‌ها قصدشان از خرید معمولا تریدهای کوتاه یا میان مدت است و در مدت زمانی کمتر از ۱۵۵ روز اقدام به فروش کوین‌های خود می‌کنند.

نکته:

موجودی کل مربوط به  کیف پول‌ها بلند مدت تنها در صورتی کاهش پیدا میکند که مالکان این کوین‌‌ها اقدام به فروش کنند (تراکنش خروجی انجام دهند) اما در مورد کیف پول‌های کوتاه مدت دو عامل باعث کاهش موجودی کل می‌شود:

• فروش کوین‌های خود (انتقال آن‌ها)
• نگهداری از کوین‌ها به مدت بیشتر ۱۵۵ روز و تبدیل شدن به نوع بلند مدت.